Kaybolduğun Sularda Yüzüyorum; insanın zaafları ve korkularıyla var ettiği yaşamına, ruhunun derinliklerine bakan hikayelerle dolu. Elif Sena Ergin, bu bilinçli "kazı" ile yitirdiklerimiz, inandıklarımız ve sevdiklerimizin ne olduğunu soruyor bize: Bir şehri kuran ve yıkan nedir? Evi terk etmek ne anlama gelir, ya eve dönmek? Peki, insanlar yıkıntılarda ne bulur, başkalarının kaybettiklerini mi? Elif Sena Ergin, cevabın, sorunun kalbinde olduğundan emin, yavaş adımlarla hikâyenin derinliklerine yürüyor. Art

Genç bir kızı, bir test kitabının iki kapağı arasına sığdırmaya çalıştığınızda ne olur? Cevap a) neşeli, b) karmaşık, c) heyecanlı. Cevap çeşitli, cevap kesin değil, iki seçenek arasında bırakıyor insanı. Yine de telaşa lüzum yok. Yanlışların doğruları götürmediği, bilakis onu inşa ettiği bir dünyadayız. Elif Sena Ergin bu ilk kitabında kaybolmanın heyecanını, kendi kararlarını vermenin coşkusuyla harman ediyor. Bize de okumaktan başka bir seçenek kalmıyor.