İç dünyasının kapılarını size açan bir kadın, yaşadığı toplumda gördükleri ve gözlemledikleri kalemine sarılmış; mürekkebinden akıp kurtulmak için çırpınıyor sanki! Neden onun kalemini seçmiş kelimeler? O da hemcinsleri gibi uzun zaman önce bu baskılarla mücadele etmiş; boğuşmuş... dellenmiş... o kafesten kurtulmuş, belki de bundandır!... bilinmez! Ama o artık geriye bakmıyor ve diyor ki: Tanrı niye kafamızın önüne iki göz koymuş dersiniz? Geriye bakmamızı isteseydi birini arkaya koyardı stop lambası