"Sesinde bir tuhaflık var." "Vırrr-rak! Vırrr-rak!" dedi Yılan. "Boğazımda bir kurbağa var!" diye fısıldadı. Kertenkele, "Yaa, şimdi icabına bakarım ben," deyip yılanın sırtına kuvvetli bir şaplak indirdi. Kurbağa Yılan'ın ağzından fırlayıverdi. Otların üzerine atladığı gibi zıplayarak uzaklaştı. "Öğle yemeğim!" diye haykırdı Yılan. "O benim öğle yemeğimdi!" Birbirinden çok farklı iki arkadaş, iki zıt karakter; ele avuca sığmayan Kertenkele ile soğukkanlı Yılan. Karşılaşıp tanışıyorlar, didişip uzlaşıyorl