19. yüzyıl boyunca ve 20. yüzyılın başlarında Balkanlar, Kafkaslar ve Ortadoğu'daki toplumsal ve siyasal dönüşümün tam olarak kavranabilmesi için Osmanlı nüfusunun büyüklüğü, gelişme hızı, dini-etnik bileşimi gibi parametrelerin ve bu nüfusun büyümesine, azalmasına veya ayrışmasına yol açan toplumsal etkenlerin kapsamlı bir şekilde incelenmesi zorunludur. Kemal H. Karpat'ın bu konuda yıllardan beri sürdürdüğü araştırmalarının sonuçlarını kapsayan Osmanlı Nüfusu (1830-1914), Demografik ve Sosyal Özellikleri

Son yıllarda üzerinde sıkça konuşulan ve yazılan Osmanlı modernleşme süreci, kuşkusuz yalnızca siyasal yapının değil toplumsal yapı ve ilişkilerin de değişime uğradığı bir süreçtir. 19. Yüzyılın belirleyici özelliği olan bu değişimler, bir boyutuyla klasik Osmanlı düzeninin çözülmesiyle yakından ilişkilidir. Öte yandan, bu kritik değişimin modern Türkiye'nin oluşum ve gelişim sürecine ciddi etkileri olmuştur. Osmanlı Modernleşmesi, öncesi ve sonrasıyla işte bu süreci yakından inceliyor. Büyük bir bilgi bi

Balkan toplumlarının geçmiş, bugün ve geleceği arasındaki sürekliliği vurgulayan Balkanlar´da Osmanlı Mirası ve Ulusçuluk, Osmanlı İmparatorluğu'nun ardından Balkanlar´da ortaya çıkan siyasal, toplumsal ve ekonomik yapıların tarihidir. Kemal H. Karpat, on sekizinci ve on dokuzuncu yüzyıl Balkan tarihinin Osmanlı tarihinden ayrı düşünülemeyeceğini savunarak; Balkanlar'daki siyasal yeniden yapılanma ve kurumsal dönüşüm üzerindeki Osmanlı etkilerini sergileyen özgün bir eser ortaya koymaktadır. Balkan ulusçu

Bu kitap, Türkiye toplumunun modernleşme çabalarının önemli bir boyutu üzerinde duruyor; kırdan kente göçün doğurduğu gecekondulaşma ile yaşanan toplumsal dönüşüm ve kentleşme olgusunu inceliyor. Kemal H. Karpat, bu süreci kırsal nüfusun kentlere akını ve kentleri kırsallaştırıp köylüleştirmesi gibi sığ bir çerçevede değil, Türkiye'nin yaşadığı daha büyük ölçekli toplumsal ve iktisadi dönüşümünün bir yansıması olarak ele alıyor. Türkiye´de Toplumsal Dönüşüm "gecekondulaşma"yı, geleneksel kentsel toplumun de

Kemal Karpat, toplu eserler dizisinin bu yeni kitabında dikkatini Orta Asya'ya çeviriyor. 1950'lerden 2000'lere uzanan süreçte Türkiye'nin dış politikasını değerlendiriyor, bu arada zaman zaman daha gerilere, Osmanlı dönemine kadar uzanıyor. Bu kitapta bir araya getirilen çalışmalar, bir yandan Türkiye'nin 1950 sonrasındaki genel dış politikasının ve özellikle Sovyetler Birliği'ne dönük politikasının değerlendirmesini yapıyor; diğer yandan da dönemin genel uluslararası ilişkileri çerçevesinde Ortadoğu'dan

Ortadoğu'da Osmanlı Mirası ve Ulusçuluk, Osmanlı İmparatorluğu'nun ardından bölgede ortaya çıkan ulus-devletlerin siyasal, toplumsal, ekonomik ve kültürel yapılarında Osmanlı mirasını sergilemektedir. Prof. Dr. Kemal H. Karpat bu eserinde, Ortadoğu uluslarının ulus olma ve devlet kurma süreçlerindeki değişimi, değişme ve süreklilik unsurlarını oluşturan kurumlar ve yapılar arasındaki bağlantıları ve ulus-devlete dönüşme aşamalarını, geniş tarihsel bilgi birikimiyle kurduğu toplumsal-ekonomik yaklaşım ve kar