Sen sadece geçmişini al ve bize gel. Kapı açık. Zor zamanlardan geçiyorsun. Yarın karanlık, göremiyorsun. Yine de bu keyifsiz, düşük bütçeli günlerde göğe uzanan hayaller besliyorsun. Ne güzel. Hayat zaten böyledir, boş ver. Sen sadece geçmişini al ve bize gel. Kapı açık. Yere iki minder atarız, bir de çay koyarız en demlisinden. Hem dolapta çokomel de var. Olmaz mı?

"Yüz kızartıcı bir suçtu çocukluk." Ben ne afili sözlerle seni etkileyecek yazarım ne de kafiyelerini bir kılıç ustası gibi kullanan şair. Ben sadece hikâyesi olan adamım. Bu yüzden elindeki kitabı okurken bir kâğıt parçasıdır deyip geçme. Yazdıklarımın sana ulaşmam için tek çarem olduğunu asla unutmadan oku. İlk öldüğümde sekiz yaşındaydım. Eski bir binanın çatısında ölümle hayat arasındaki incecik ipin üstünde düşmeme mücadelesi veren acemi bir cambaz gibiydim. Anılar, düşünceler belirdi gözümün önünde.