Kimliği hakkında çok az şey bildiğimiz, Bizans döneminden İstanbullu hemşerimiz, Mabeyinci Pavlos, özgün adıyla Paulos Silentiarios... İS altıncı yüzyılda, İustinianos’un sarayında bir tür mabeyincilik görevi üstlenen (sessizliği sağlayan kişi) Mabeyinci Pavlos’un ismi, kendisine atfedilenlerle beraber 80’in üzerinde epigramma ile iki uzun şiiriyle (biri Pythia kaplıcaları üstüne, diğeriyse Ayasofya’nın yapılışı onuruna yazılan ve kilisenin açılışında halka okunan Ayasofya’nın Betimi [Kırmızı Kedi Yayınev

Açılışı 562 yılının sonunda gerçekleşen ve tam 1000 yıl boyunca Hıristiyan dünyasının en büyük ibadethanesi unvanını taşıyan Ayasofya: Yaklaşık 1500 yıllık geçmişi ve ilk günden beri göreni "büyüleyen" ihtişamıyla sadece dini açıdan değil, mimari, siyasi, kültürel ve toplumsal açıdan da benzersiz bir "abide"! Bütün heybetiyle göğe yükselmesinden on beş yüz yıl sonra, İstanbul'un göbeğinde hala ayakta olan Ayasofya, döneminin en büyük ozanlarından Paulos Silentarios, namı diğer Mabeyinci Pavlos, tarafından

Bu iki şiir, İstanbul'da, o zamanki adıyla Konstantinopolis'te, İmparator Lustinianos'un saltanatının sonlarına doğru, miladi takvime göre 562 yılında, aynı zamanda bir saray görevlisi olan yazın adamı mabeyinci Pavlos tarafından kaleme alınmıştır. Şiirler Ayasofya'nın açılış kutlamaları için yazılmıştır: Büyük Kilise'nin Betimi ve Ambon'un Betimi, Ayasofya'nın Betimi başlığı altında toplanmıştır. Kilise neredeyse hiç bozulmadan ayaktadır hala, Ambon ise (kutsal metinlerin okunduğu kürsü) 1204'te Haçlılar t