İnsan, kozmozun sonsuz öyküsü içinde, kendi kısa öyküsüyle var olan, anlamlanan, ancak öyküsünü yazan, anlamlandıran dünden yarına kalıcı kılandır. Şiir ise, yalnızca insana yaslanan yanıyla, yazınsal ve kalıcı olanın imgesel değeri... Yaşar kara; aslında bir "nehir şiir" fakat üç kitap oylumu, "söz üçlemesiyle" ile akla gelenin aksine tekil değil aynı zamanda kalabalık bir varoluş hali... "bende" "sen" ve "onu" yan yana dizerek "tek başına" fakat "yalnız" yolculuğuna kendi patikasında devam ediyor. Eder m

İnsan, kozmozun sonsuz öyküsü içinde, kendi kısa öyküsüyle var olan, anlamlanan, ancak öyküsünü yazan, anlamlandıran dünden yarına kalıcı kılandır. Şiir ise, yalnızca insana yaslanan yanıyla, yazınsal ve kalıcı olanın imgesel değeri... Yaşar kara; aslında bir "nehir şiir" fakat üç kitap oylumu, "söz üçlemesiyle" ile akla gelenin aksine tekil değil aynı zamanda kalabalık bir varoluş hali... "bende" "sen" ve "onu" yan yana dizerek "tek başına" fakat "yalnız" yolculuğuna kendi patikasında devam ediyor. Eder m

İnsan, kozmozun sonsuz öyküsü içinde, kendi kısa öyküsüyle var olan, anlamlanan, ancak öyküsünü yazan, anlamlandıran dünden yarına kalıcı kılandır. Şiir ise, yalnızca insana yaslanan yanıyla, yazınsal ve kalıcı olanın imgesel değeri... Yaşar kara; aslında bir "nehir şiir" fakat üç kitap oylumu, "söz üçlemesiyle" ile akla gelenin aksine tekil değil aynı zamanda kalabalık bir varoluş hali... "bende" "sen" ve "onu" yan yana dizerek "tek başına" fakat "yalnız" yolculuğuna kendi patikasında devam ediyor. Eder m