Gerçek cesaret cüssede değil, yürektedir! Mustafa Kemal Yılmaz'ın yazıp Emre Karacan'ın resimlediği Pisi Pisi Paşa, ormanın en korkusuzu ve güçlüsü olarak bilinen Aslan Kral'a dahi şapka çıkartmayı başaran vakur ve mağrur bir kedinin, tesadüfî olmayan zaferini ele alıyor. Türkçenin folklor mirasından beslenen bu kısa ama derin öykü, Nâzım Hikmet Ran'ın kaleme aldığı masallardan birinde, Pisi Pisi Paşa adıyla anılan "hikâyesiz" bir kediciğe daha önce hiç anlatılmamış bir hikâye armağan ediyor. Teker

Bazen yaramazlık, başa bela olur azıcık! "Ah," diyor Pelin. "Ah! Ne talihsiz bir sabah!" Küçük Pelin'in yediği önünde, yemediği ardında ama aklı hep oyundadır. Yine bir gün, mükellef bir kahvaltı sofrasında otururken aklına bir muziplik gelir. Türlü cambazlıklar yaparken, kazara masaya döktüğü gül reçelini yalamaya kalkışır. İşte tam da o sırada olanlar olur ve Pelin'in dili "zınk!" diye masaya yapışır. Okul vakti yakın, servis otobüsü neredeyse kapıdadır. Zavallı Pelincik, çaresiz, bu hâlde okula gitmek

''Çocuğum, bu ne sırası?Neden toplanmış sıcakta bizim takımın yarısı?''''Banyo sırası, teyzeciğim, banyo sırası!İstemez misin sen de yıkanmak, kirinden ve pasından arınmak?''En önde Babun, elinde terlik, havlu, bir de sabun birer metre arayla Dril, Mandril, Goril, Cüce İpek Maymun, Beyaz Yüzlü Saki ve hatta Mangabey. Derken kirden kapkara göbeği ile Japon Şebeği ve pek tabii ki diğerleri…Hava da güneşli mi güneşli! Primatlar banyo yapmak için sıraya giriyor ve şenlik başlıyor…İnsan ırkı olarak nasıl da ''e