Cennet, ancak uğrunda çalışanlar için vardır. Yahya bin Muaz, Sıfat'usSafve'de şunları söylemektedir: "Kalp takvadan yoksun, kum taneleri sayısınca günahlardan harabe olmuş bir haldeyken yapılan ameller serap gibidir. Sonra kişi bu haldeyken, cennetteki hurileri hayal eder. Heyhat, sen içmeden sarhoş olmuşsun..."

Muvaffak olan kişi, diğer insanlara ihsanda bulunan, onlara karşı şefkatli, hapishanedeki mahkûmlardan, fakirlerin iniltisinden, serserilerden, mahrum ve mazlumlardan dolayı rahatsızlık hisseden kişidir. O kişi, Müslümanlar müreffeh hayata dalmış, kendi işi ve şehevi arzularıyla meşgul olmuşken, bütün bu insanların saygınlığını geri getirmek, yaralarını sarmak, başlarını okşamak, sıkıntılarını gidermek, bunların yerine mutluluk koymak için her yolu zorlayan kişidir.