Bazısı yalnız içine konuşur. İçine bağırır, içine ağlar. Sükût dillerine mühürdür. Şayet açsalar ağızlarını, kırmaktan, üzmekten, dağıtmaktan korkarlar. İmtihandır ya, en çok onlar kırılır, onlar üzülür, onlar dağılır... Ama yine de bozmazlar sükûtlarını. İçlerinde birikir hüzün. Yaralarını dünya dağlar... Kanları akar, Harf olur. Yaşları akar, Cümle olur. Yürekleri sızlar, Mısra olur. Ve dahi, bir çift göze ise hasretleri, Onlar susar, Şiir olur..