Balat'ın ara sokaklarında dolaştık el ele, bir pazar günüydü. Mütemadiyen, tarihi sokakların ve binaların dokusunda kaybolduk. Akşam ışıkları yanarken evlerde, denizin yosun kokusu geliyordu uzaklardan. Bir şarkı çalıyordu, kahvelerimizi yudumlarken, ruhumuzun yaralarına merhem oluveriyordu. Sonbaharda adresini şaşırmış bir haziran günü gibi, bayram sabahı heyecanında, yazın bitimine doğru şehre gelen o son festivale benziyordu. Bir masalın ve sonbaharın koynundaydık. O günden beri, yeryüzünde sevdiğin her

Biz seninle, olmayacak bir duanın sonra gelen işte o 'amin'dik... Var mısın sevgilim ? Uykular alalım indirimden, gökyüzünden de başımıza birkaç bulut Akvaryumda kedimiz olsun mesela, balıklarla körebe oynayalım. Manzarayı izlemek için kapatalım perdeleri sabahları. Geceleri penceremize usul usul vuran kar tanelerini tek tek sayalım. Köprüler yapalım arka bahçeye, diplerine dünya ekelim. Ne dersin? Belki teselli edebiliriz o zaman ayrı geçirdiğimiz saatleri, yeniden bir arada olacağımız günler şapkadan çı