"Hayat ve Ölüm (30.yılında şiiri ve yazısıyla Ahmet Erhan, Kül Sanat,2006) daha çok Ahmet Erhan’ın (8 Şubat 1958-4 Ağustos 2014) kitapları üstünden ilerlemeye çalışan bir değerlendirmenin oluşturduğu yazılar toplamıydı. Kitapta Ahmet Erhan’ın devrimci sarhoşluğu gibi genelle ilişkilendirilmesi mümkün bir yazı olsa da daha çok yayımlandıkları dönemde tek tek kitapların değerlendirme konusu yapılması ve onlar üzerinden ilerlenmesinden dolayı en azından benim için başka yazıları zorunlu hale getirdiğini söyley

"Bu noktada halk müziğinin ve şiirinin kır temelli ve kırın sonucu olması halkla ilişkilendirilmesine ve halkın mü-ziği olarak tanımlanıp kabul edilmesine yetmiştir. Moder-nizm sonrasını geçersek halk denince taşra ve kır ahalileri an-lanmış böylelikle merkez halkla arasına öyle kolay kapatıl-ması mümkün olmayan bir uzaklık koymuş ve oradan bak-mıştır. Cumhuriyetin bunu kırma eğilimi içinde olması başta sözünü ettiğim ilginin nedenlerinden biridir. Bu durum halk şarkılarını çok sesli söylemek gibi bir no

"Orada mı başladı bendeki bu platonik aşk sevdası? Bulmalıyım bu sonu gelmez bendeki sevdanın kaynağını, yoksa iflah olmayacağım kalan hayatım boyunca, kavuşma nedir, dokunma nedir bilemeyeceğim, ne o daha yakınlaşacak ne ben daha uzaklaşacağım, sevgiyi, aşkı platonik aşktan ibaret sayacağım. Uzun uzun yıllar önce başladı bu sevda, sonradan bitmez bir ısrarla sürdü, Fenerbahçe sevdasıyla devam etti. Ben Feneri sevdim ama Fener beni sevdi mi bilmiyorum. Doğrusu bu sevgi hâlâ devam ediyor aynı sıcaklığıyla. O

"29 çeken 2020 Şubat’ında bir şiir etkinliğinde ilk kez kesişmişti yolumuz. Dostlarınız etrafınızı sevgiyle sararken, kitaplar elden ele geçmişti bir yandan. Etkinlik yönlendiricisi olarak sizin seçilmeniz çok doğru bir karar olduğu belli olmuştu en baştan. İlk dakikadan itibaren güler yüzünüzle yüreğinizin güzelliğini yansıtmıştınız bizlere. Şiirleri duyumsamak ayrı bir keyif olmuştu dinleyenlere. Etkinlik sonrası usulca yaklaşıp kutlamıştım sizi. “Ben de yazıyorum’’ demiştim. Ayaküstü kısacık dostça sohbe

"Aslında çocukluğum, ilk gençliğim, kocasından, çocuklarından, dünyadan kaçıp mutfaklarına ve ev işlerine sığınan kadınlarla geçti. Omuzları düşük, gözleri her şeye kapalı bezgin kadınlar… Onlardan biri olmanın çaresizliğini hep içimde duydum. Onlardan biri olmak hiç kimse için, hiç de o kadar uzak bir olasılık değil, çünkü onlar hala her yerdeler. Bu bir varoluş sızısıydı. Mutfağın nasıl bir sığınak yeri olduğunu bildiğim için yemek yapmak ve öğrenmek hiç içimden gelmezdi. Bunlardan kaçıp kime kızacağımı