Saklı, öykünün şiire saygı duruşu denebilecek bir kitap. Ergin Çiftçi, Saklı ile Korsanlar Seyir Defteri Tutmaz adlı kitabındaki öykülerden hayli farklı bir yolda ilerliyor. Saklı, birbirinin izini süren on beş öyküden oluşuyor. Bir dizenin peşine düşülen bu uzun öykü, okurun "Katil kim?" sorusuyla uyanan merakını, birbirinin içine geçen yaşamların açtığı patikalara sürüklüyor. O patikalarda ilerlerken, bir üniversitedeki edebiyat topluluğunda şiirin bir araya getirdiği gençlerin ömürleri boyunca nasıl bir

Siyah Kere Mavi, yarım kalmanın ve tümlük arzusunun sözle bedenleştiği şiirleri içeriyor. Bunlar, bir vakit gelip de herkesin yaşayabileceği o yakıcı durumla, ayrılıkla eksilen bir öznenin, yalnızlığını dünyaya yaydığı şiirler. Yaşama ağrısının dünyanın farklı yerlerinde zaman zaman avutulduğu hissedilse de yalnızın derinden derine yaşadığı, bir yerlere sığamama duygusu. Şiirlerin bütününden, yalnızlıkla ölüm arasındaki mesafeyi bekleyişin tuttuğu hissediliyor. Anlatımcı şiire yakın durmamakla birlikte Ergi

Korsanlar Seyir Defteri Tutmaz, "Vazosunu Kıran Çiçek" ile açılıyor; yazmanın hem de bir kurgu ile dünya yaratmanın gerilimini haber veriyor. "Bulanık Sular", insanın varlığını hissettiği aşkla derinleşiyor. "Salyangoz Mevsimi"nde, benliği bütünüyle kaplayan, ele geçiren bir derinleşme karşılıyor okuyucuyu. "Estella", bir ömrü kuşatan veya yankısını geleceğe yayan bir çığlık. "Çakıl Taşları", anıların akıntısıyla incelen yaşı belirsiz birinin kendine kapanması, kendindeki "Işıltı"yı görmesi. "Masum Bir Yen