Büyük bir bezginlikle kazıdın kendini yataktan ve onu, cinayet mahallini terk eder gibi bırakıp çıktın evden. Mesaine başlamak üzere pek de huzurlu olmayan bir yolculuğa çıktın. “Az bir nefes alayım, ferahlayayım,” derken taksitlere girdin, Zeytinburnu’nda 2+1 ev alma fikri nasıl da iyi geldi… Yetmedi kuyruklarda boy gösterdin, bir yerden bir yere ulaşmak için gereksiz mesafeler kat ettin, yokuşlar aştın işyerinde deliler gibi çalışırken mesainin bitimine az bir vakit kaldığını bilmek hayata bağladı seni.

"Ben onu hayatın en güzel yerlerine davet ettim, o beni en karanlık odalarına bırakacak. Biz adil bir düzlem üzerine inşa etmiyoruz postmodern ilişkimizi." "Geçmiş denen şey eski bayramlara benzemez. Çoğu zaman virüslüdür." "Bilirsiniz en büyük haltlar vicdan kelimesinin altında yenir." Uyandığında şehrin tamamını kaplamış bir beyazlık ve bu beyazlığın üzerinde hareket eden insanlar görmüştü Burak. İnsanlar mutlulukla ilgili çığlıklar atıyor, yerde birikmiş o beyaz şeyleri birbirlerine fırlatıyorlardı. D

"Ömür, eskisi gibi yapmaya çalıs¸ırken Çin malına dönüs¸türdüg?ümüz her s¸eydi. Yahut s¸öyle diyelim, dünya hayatı, nereden tutarsak tutalım elimizde kalacak bir kuruntuydu. Misafir olarak geldig?imiz eve çekyat alma çabasıydı. Ya da bir kıskaç olsun yas¸amak, yol aldıkça acıtsın. Ama tam da böyle değildi, canımız kalabalık çekiyordu. Kuyruklarda bekles¸mek iyi geliyordu. Akbilimiz bitecekti, ötecektik herkesin içinde. Gözyas¸ları içerisinde çöp kamyonlarını bekleyecektik. Faturaları ödeyince ‘Oh valla üzer