"Güvercinleri izliyor, sırtına değecek kafası korkma çocuk! kuşlar, terk etmez hiçbir yeri sınırlar insanlara çizili onların ayakuçlarına, akıl uçlarına korkunç düşlerine, gıcırdayan dişlerine çizili renksiz gülüşlerinde sakladıkları kırgın geçmiş sen söylemiştin elindeki mısır koçanıyla mızıka çalıyordu adam yalnızlık gökyüzüne benzer, çocuklar kuşlara nesneler, neyi görmek istiyorsan ona korkma çocuk! kuşlar, terk etmez soğumayan bir şehri"