“Beyaz Köleler Osmanlı coğrafyasının farklı birçok şehir ve kasabasının çok dilli, çok kültürlü kalabalık aileleri içinde onlara verilen çiçek isimlerine alışamadan, takılıp düştükleri süslü kıyafetleri içinde, sahiplerini güldüren kırık Türkçeleriyle ve namaz kılarken mırıldandıkları bozuk Arapçalarıyla her geçen gün Osmanlılaşırken, ellerinde büyüttükleri bir nesli de sessizce kendilerine benzetiyorlardı.” Elbruz Aksoy’un kitabı, her şeyden önce büyük bir yüzleşme çalı

1864 Sürgünü'yle Osmanlı ülkesine saçılan Çerkeslerin hikâyelerini anlatıyor bu kitap. Değişik coğrafyalarda, farklı tecrübelerden, başka başka cenderelerden geçmiş insanların hikâyelerini anlatıyor. "Çerkeslik" kimliği ve kaderi altında ortaklaşan ama aynı zamanda ayrılan yollar... Mazlumluk ve muktedir olanla özdeşleşme... Kimlik gururu ve "Kafkas Türkü" olarak asimilasyon... Hafızadan silinmeyen Kafkasya ve yeni vatanlar... "Türk ırkının necip güzelliğini" temsil eden "Çerkes prensesi" Keriman hanımdan,