GÖÇ YOLLARINDA Mehmet TAHMAZ Kirpiğe Gizlenmiş Yaşlar Gibisin Sahte gülücükler varken gözünde, Bana kin hissi var zaten yüzünde, Kelimeler yalan gibi sözün de, Sinirden çatılmış kaşlar gibisin. Sana gül yollarım çöpe atarsın, Aşkın oyunun da safa yatarsın, Hasretime yeni günler katarsın, Utançtan eğilmiş başlar gibisin. Sunduğum aşkımı geri çevirir, En güçlü kalpleri yere devirir, Günlerime umutsuzca haz verir, Vedasız dökülmüş saçlar gibisin. Şiirler yazarım her gün heceli, Olmasın aşkımız tek bir geceli,

GÖÇ YOLLARINDA Mehmet TAHMAZ GÖÇ YOLLARI Karla başlar orda gece yarına Hasret çeker toprak güneş harına Ağrı düşse gece boyu karına Yolları kapalı doktor yetişmez Gönlü istediği aşktan uzaktır Kelebeğe dağları hep tuzaktır Seçmek istediği bir aşk yasaktır Abla erken gider aklı erişmez Okul uzak çoğu zaman hocasız Kapı komşu epeycedir kocasız Kerpiçtir evleri bir de bacasız Yolu denizlerle asla kesişmez ..... Gurbet yolu uzun gelir kızlara Beste olmaz gönüldeki sazlara Bunun için imrenirle

YAŞAMA TUTUNMAK Mehmet TAHMAZ SIRATIN YOLU  İster emanet et kendini bana, Veyahut kalbinde misafir eyle.  Fazlaca bir kural koyamam sana, Kesip atma ister olmaz bir şeyle. Hüzün sınırını bir hayli aştım, Gönlümde kesilmiş cezalar dolu. Kalbin sokağında biraz dolaştım, Senin kalp sokağın Sıratın yolu.