Çiyil Kurtuluş özel bir öykü anlayışını sürdürüyor. Onunki cüretkâr bir dil ve anlatım biçimi. Yalın mı yalın yazıyor ama bildiği hayatlardan çıkardığı ayrıntıları kaçırmadan okunması gerekiyor. Bu arada sözcük zenginliğini de atlamadan. Uzaktan bakıldığında yere yakın görünüyorsa yanına gidince yüksekte durduğu fark edilebilir. Öykünün tek sözcük fazlası ya da eksiği olmamalı denir, Aramızda Bir Bahçe Yakınlığı bunun iyi bir örneği. Şimdiki zamanların yaşam biçimi içine sıkışmış insanlar, kadınlar ve erke

Çiyil Kurtuluş'un öyküleri tek sözcüğü atlanmadan okunmalı. Çünkü aldatılabilir. Yalın bir dille, karşılıklı konuşmalardan epeyce yararlanarak yazılmış bu öyküler, sıklıkla okuduğumuz ve bildiğimizi düşündüğümüz yaşantılardan seçilmiş hikayeler anlatmıyor. O yalınlık içinde birbirinden ayırt edilebilen kişilikler ve aralarındaki bazen gergin, bazen buruk ilişkiler ancak düşüne taşına okuyunca anlaşılacak. Elbette kadınlar ve erkekler var, öykü en çok neyi anlatır. Konuşan, iç dünyalarını konuştukça dışavura