"Malum sona ulaştığımızda bağrışlar yine arttı. Yavaşça indirip çukura yerleştirdiler, bembeyaz kefenin her yanı çamur oldu. E madem pislenecek, niye bu kadar özeniyorsunuz ki? Ya da yer döşemesi ayarlayın da yaptığınız iş bir şeye benzesin. Ölümün en kötü yanı bu işte. Hiçbir şeye itiraz etme hakkınız olmuyor." Okan Çil, hem diliyle hem de ele aldığı konularla günümüz öykücülerinden ayrı bir yerde duruyor. Kitaptaki öyküler, insanı çok iyi gözlemleyen bir zihinden çıkmış. Çil, metinlerin gövdelerini çoğu

Tezer Özlü, Türk Edebiyatının ayrık yazarlarındandır. Acıları, mutsuzlukları, hüzünleri, küçük burjuva bunalım- larını sıradanlıktan çıkartarak bunlara farkındalık kazandırmış, Pavese'in Svevo'nun anlatı cehenneminden kendine özgü bir varoluş hikayesi kurmuştur. Bu romanı okurken Tezer Özlü ile beraber yaşamın ucuna kısa ama derin bir yolculuğa çıkacaksınız.