Sözcüklerin peşinde olduğu için okuduğu kitabın adını önemsemeyenler gibi; Henri Cartier-Bresson'da görünene odaklanmanın değil, iyi fotoğrafın peşindeydi. Onu iyi fotoğrafa ulaştıran düşünce pratiklerine yaklaşabilmek için, ‘kavrayış' olarak düşünce ile ‘kaşına kaşına tasarlayıp durma' anlamındaki düşünceyi ayırt etmek gerekir. Bu ayrım, zihinden-bakışa yönelmek yerine, zihinle bütünleşmeye varan ‘görü'ye açılır. Cartier-Bresson'ı yalnızca iyi fotoğrafa değil aynı zamanda sükûnete, tevazuya ve nihayetinde

"Kitabın en önemli yazılış nedenlerinden biri olan kış bahçe­si fotoğrafını ne kitabın içinde ne de başka bir mecrada göre­meyiz. Adeta saklıyordur fotoğrafı Barthes.'' Elinizdeki kitap işte bu fotoğrafın peşine düşüyor ve müthiş bir "Camera Lucida Anlama Kılavuzuna'' dönüşüyor. Fotoğraf yazınının tartışmasız baş yapıtı olan Camera Lucida, "hayat küçük yalnızlık darbelerinden oluşur'' diye başlar. Elinizdeki kitap ise ‘dokunuşsuz temasın' izlerini sürüyor... Göstermenin ötesinde, söylemeyi vadediyorsa bir