Sıra üçüncü ve son atlayışımda. Derin bir nefes alıp ilk adımımı atıyorum ateşe doğru. Bu kez biraz daha yükseğe zıplıyorum, ateşin değip geçen sıcaklığı siyah pantolonumun bileklerimi açıkta bırakan kısalığından sızıyor vücuduma...Ateşten Atlamak iki uzun öyküden oluşuyor. Bu iki öykü, küçük yerlere sığmayan hayatlar, elden kaçan, denetlenemez duygular, sıkışmışlık hissi, insanın korkularına karşın engel olamadığı kendini aşma dürtüsü hatta taşma hali gibi ortak temalara sahip. İkisinde de başkarakterler z

"Bu, komik bir akşamüzeri olabilir Rose ve hüzünlü bir akşamüzeri. Hayatta en çok gözlerimi dolduran an, salt bir acıdan ziyade mutlu olduğun ama mutsuzluğun da bir adım ötende durduğunu bildiğin andır. Şimdi sen yatıyorsun, ben ayaklarımı uzatmışım, çok gülüyoruz ama gözlerimiz hep dolu dolu. Çünkü kalbin Giardino di Rose, kalbinin eskisi gibi atmayacağını daha bu sabah öğrendik. Şu an eminim, ikimiz de salt bir acıyı daha çok tercih ederdik."Dille kendine has bir ilişki kurmayı başarıyor Fatma Nur Kaptano

Fatma Nur Kaptanoğlu, tutkuyu yüksek duygularda arayan bir yazar değil. Aksine, sabah uyandığımızda, yanı başımızda olup biten sıradanlığı, tutkuyla perçemleyip öyküleştiriyor. Soğuk sodaya sıkılan limonun çekirdeğinin sodaya düşmemesi için gösterilen dokunuş duyarlılığı, bekleme odasındaki meraklı gözlerin hapsindeyken deri koltukların gıcırtısı, takma dişlere takılan gül lokumunun yaşlılıkla cebelleşmesi, kavurucu yaz sıcaklarında ıslak lastik terliklerin ayak uçlarından bedene yayılan anlık serintisi...