Hepimiz yaşam denilen sahnede birer oyuncuyuz aslında. Kendimizce roller üstlenmiş, koşturur dururuz gün boyu. Ve anlamayız nasıl geçtiğini zamanın. Oldukça yoğun, üretken buluruz kendimizi. Gün gelip de geriye baktığımızda ise acı bir tebessüm donup kalır dudaklarımızda. Bir bakıma yaşamın bir parçasıdır tiyatro. İzleyerek yaşamak her şeyi... Başka yaşamlara tanıklık ederek kendi yaşamını sorgulamak. Kendisiyle barışık yaşamayı öğrenmek. Bay Mırk ile Mırk, kendini bilgisayar oyunlarına kaptıran Ali'nin yaş

Bazı çocuklar bilgisayarla, bazıları, oyuncaklarla, bazıları da oyunlar oynadıkları parklarda hayata karışır. Oyunumuzdaki Ozan karakteri, her gün oynamaya gittiği parkın, bir gün yıkılıp otopark olacağını duyduğunda çok üzülür. Arkadaşı Ahmet ile buna bir çare ararlar. Fakat bir süre sonra en yakın arkadaşı Ahmet ile kavga eden Ozan, ailesiyle de pek iyi geçinemediği için evden kaçmaya karar verir. Sokakların ne kadar soğuk ve zor olduğunu görmesi pek uzun sürmeyecektir.