Ambulans acı acı çalan siren sesiyle tekrar yola çıktı. Bundan sonra yollar asfalttı. Çok daha hızlı gidiyorlardı. İnşallah yetişeceklerdi. Yollar zaten boştu. Ama İrfan artık tamamen kendinden geçmişti. İbrahim hem ağlıyor hem de; Hadi kardeşim, dayan kardeşim, diyerek onu uyanık tutmaya çalışıyordu. Hhhhhıııı...hhhhhıııı... İrfan'dan sadece bir hırıltı çıkıyordu. Yüzü gözü tanınmaz haldeydi. Hem inanılmaz şişmiş hem de morarmaya başlamıştı...

Ve ben dünyaya meydan okuyorum bir serçenin yüreğinden..

"Hike" bir izcilik terimidir. Kampların ise olmazsa olmazıdır. Teknik olarak konaklamalı, uzun yürüyüş demektir. Genelde geceleri yapılır. Araya cesaret yürüyüşü eklenir. Gerçekten çok zorlu, yetenek, bilgi, gayret, kararlılık ve ekip işi olan bu hike görevi tüm izciler için aynı zamanda bir gövde gösterisidir de... Bu görevi başaran her izci kendi gücünü de ispatlamış olur. Ancak izcilikte asla "bireysel başarı" yoktur. Her yapılan ve başarılan iş "ekibin başarısı"dır. "Başarısızlık" da öyle...