Taktım yüreğime sevdayı sana geliyorum. Alamaz seni benden Nairi denizinin soğuk suları. Mezara gireceğimi de bilsem yırtarım şu azgın dalgaları Adaya çeker beni senin cennet kokun. Rahip kızı! Yağmura hasret çöller gibi seni özlüyorum. Ah bir bilsen, her yerde sen varsın. Bu ummanı nasıl aşarım. Nasıl aşılır. Ne zor şeymiş sevmek. Sevgiyi ayakta tutmak. Sevdanın peşinden sürüklenmek. Yürek yanığıyla kavrulmak Sevenler hep böyle mahzun mu olur? Kaderleri bahtsız mı yazılır hep... Kavuşm

?Düş bahçemde aradım seni. Seni ilk bulduğum yerde kaybettim. İlk gördüğüm yerde aradım. Hem de çok. Yakamoz çiçeklerine sordum, hazan mevsimine seslendim, garbi yeline haykırdım seni. Ama sen yoktun. Bendeki seni bırakıp gitmiştin. Göyaşlarını avuçlarımda tutamadım .Geç fark ettim bana açtığın yüreğindeki sevdayı. Geç kalmıştım. Hayat geç kalanları affetmiyormuş meğer. Ama bendeki sen hala ilk günki gibi biliyormusun beyaz gülüm!.. Ben zaten hayatın benden çaldıklarını istemiyorum. Hayatın benden alamadık

Her şey çok güzel, her şey çok iyi giderken mehtaplı gecelerin ardından kara bulutlar çöktü,şimşekler çaktı sürgün ülkenin üzerine. Ordu, bir grup generalin önderliğinde ülke yönetimini ele geçirdi. Bütün ülkeyi ilan ettikleri sıkı yönetimin demir postalları altında inim inim inlettiler. İlk attıkları adım kanlı oldu. Sonrakilerde kanla devam etti. Öyle ki nergis kokuları yerini kan kokusuna, barut kokusuna bıraktı . kan kokusu ağaçlara, ormanlara, vadilere sindi;dere yatakları kimsesiz mezarlar haline geld