Günler şafak saydırırken kavuşmaya, buhran olur geceler güneşe. Yakamda tüm pişmanlıklar, mesafeler, ayrılıklar... Farklı bir seferdeyim bu sefer. İnan kuş olup uçsam gözlerinin manzarasında yetmez benliğime. Keşke sen de bir iki kanat çırpmış olsaydın bana! Her şey daha güzel olur muydu?

Her şey "Sana ait" bu tozlu raflarda bir "siyah" kaldı senden hatıra. Ben özlemlerin intihar ettiği karanlık gecelerde yazdım bunları sana. Basit birer mektup bunlar, seni ağlatmasın. Bir bekleyişin çaresizliği içimde, özlemlerimin aynası. Sonunda seni bulamayacağımı bile bile yürüdüğüm bir yol. Hor görme beni, gelmesen de, bunları okumasan da ben bekleyeceğim seni Karadeniz'in en güzel kıyılarında. Özlemlerimi ya da sana ait olan bir şeyleri bıraktım buraya, yobazlaşmış insan düşüncelerinden kurtulup bir