Medrese eğitiminin çöktüğü, cemiyetin başka arayışlar içine girdiği sırada, Batı tarzı mektepler ön plana çıkar. Artık medreseden kaçış başlamıştır. 1860-1870'li yıllar Türkiyesi, üniversitelerin, Galatasaray gibi Batı tarzı yeni mekteplerin ortaya çıktığı devredir. Bu devrede yeni bir arayış içine giren aydın kitle, ilk etapta çöken kurumlara taze kan aramaya başlar. Bunun ilk başlama noktasının, eğitim kurumları olması da tabiidir. Bu kurumlarda karşılaşılan ilk zorluk ise, Osmanlıca'nın imlâsı meseles

Tanzimatın ilanıyla Batıya kontröllü bir şekilde açılan kapılar, 1856 Islahat Fermanının ilanıyla genişler. Bu genişleme yabancılara Osmanlı Devletinde mülkedinme, banka kurma ve eğitim kurumu açma gibi imkanlar tanımıştır. Açılan bu kapıdan önce bugünün Robert Kolaji, ardından Mekteb-i Sultani gibi batının kontrolünde, yabancı dilde eğitim, çağın ihtiyaçlarına cevap veremediği için de, bu yeni tarz mektepler toplum nazrındaki cazip hale gelmiştir. Batıdaki aydınlanma devrinin, Tanzimattan sonra bütün hızı