“Bütün fecaat, insanın, insanla karşılaşa karşılaşa, en sonunda kendisini tanımayacak hale gelmesi...” “İnsanlıktan ümit kesmedim, fakat insana güvenmiyorum. Bir kere bağları çözüldü mü; o kadar değişiyor, o kadar kurulmuş makine oluyor ki... Bir de bakıyorsun ki, o sağır ve duygusuz tabiat kuvvetlerine benzemiş...” “Fakat içimizdeki ruh darlığı ve dışımızdaki sefalet, insanı bir malzeme gibi kullanmak itiyadımız ve bunun doğurduğu korku. Sonra bütün bunların hayatın zaruri tarafı olduğunu bilmek felaketini

1827 yılında Osmanlı devletinin Fransa'ya öğrenci gönderilmesiyle aralanan kapıdan Türkçeye girmeye başlayan Fransızca, 1832 yılında Tercüme Odası vasıtasıyla hızını artırır. Yüz yılın sonunda Servet-i Fünûn sanatkârının ilham perisi, Fransızca fısıldar. Fransızcanın kullanım yoğunluğu istila derecesini alınca aydın ve sanatkâr buna dur demek durumunda kalır.Genç Kalemler (1911) dergisi etrafında başlayan Millî edebiyat hareketi dil ve edebiyatın kırmızıçizgilerini çizer. Cumhuriyet bu kurallara dokunmaz. 1