Âdâb-ı muâşeret, görgü ve nezaket; hepimizin her fırsatta ve ortamda kullandığı kavramlar. Buna rağmen bu kavramların hayatımızdan usul usul çekildiği de acı bir gerçek. İşte bu noktada; günümüz insanının medenî ilişkilerine ışık tutan, aynı zamanda konunun ahlâkî boyutunu da önemseyen bir rehberliğe ihtiyaç var. Geleneksel ve Batı kaynaklı bu iki farklı âdâb-ı muâşeret yaklaşımını birlikte değerlendirme ve âdâb-ı muâşerete kadim değerlerimiz ekseninde daha bütüncül bir anlam yüklemeye ihtiyaç var. Âdâb-ı

Dostlar yedek kalplerdir. Dostluk, bir tamamlama ve tamamlanma serüvenidir. Dostluk bazen yoldaşlık, bazen sırdaşlıktır. Dostluk bazen paylaşmak, bazen katlanmak, bazen savunmaktır. Dostlar bazen liman, bazen kılavuz, bazen Hızır'dır. * * * * * Dostluk; felsefe başta olmak üzere birçok alana konu olmuş; ancak felsefi tartışmalar ile dostluk güzellemeleri arasına sıkışıp kalmaktan kurtulamamıştır. Elinizdeki bu çalışma; dostluğa ve dosta dair konuları felsefi tartışmaların ötesinde yalın bir dille ve hayatın

Doğru insan, yani aranan olmak…Aranan evlat, aranan arkadaş, aranan öğrenci, aranan eleman, aranan yönetici, aranan eş, aranan komşu olmak…Parmakla gösterilen bir genç, delikanlı olmak…Ya aranan ya da sıradan olmak…Giderek kalabalıklaşan dünyada, etrafımızdaki birçok kişi bizimle aynı eğitimi alıyor, aynı diplomalara sahip, benzer ekonomik koşullara sahip.Dolayısıyla kalabalıklar arasında kayboluyoruz.Gençler olarak en temel ihtiyaçlarımızdan biri de fark edilmek.Annenize/babanıza ‘’Ben artık büyüdüm.’’ diy

Hayat,tıpkı satranç gibi;akıl,düşünce,kurallar,hamleler,kazanma,kaybetme...Satrançta her bir taşın görevi,yolu ve hamlesi var.Oyunu kuralına göre oynamayan ve hamlelerini usule uygun yapmayan oyuncu önce taşını,sonra da oyunu kaybeder. İş hayatının da kuralları,kurumsal ilişkilerin bir usulu var.Sahip olduğu unvan,statü ve makamın gereğine uygun davranmayanlar önce itibarını,sonra pozisyonunu,nihayetinde de işini kaybeder.İş hayatı,"iş"ve"ilişki" olmak üzere iki boyutu olan bir süreç.Başarıyı yakalama