Ben kendi kendime ne çok şey zannettim-diy-di... Mesela ses tonu kalp mesajı gibiydi. Hayat buluyordum güya! Oysa teselli ikramiyesi kadarmış sesi! Her şeyin bir nedeni vardı. Ben buna inanlardanımdır! Dere kurbağasını prens ettik. Pirüpak duygularımı tarumar etti kendileri! Oysa beyni kepenk indirmişti, kapalıydı alıcıları, ‘ahh benim karın ağrım', her dişi görüşte ağzını bayram tavası gibi açmalarını iştirak edemedim. Sahipsiz kutup ayısını ehlileştiremedim ben! Sahi siz Boşa kürek çekmek nedir bilir misi

Beni, bana anlatan yazılarım var benim,Kendimden bile sakladığım iç sesimde prangalı kalan,Yayınlanma yasağı bulundurduğum,Kendi içimde kırmızı mühürlü sözlerim var..!Yasaklı duygularım var benim,Anlatsam anlamayacak bir yığın insan müsvettesi var.Kalıcı gibi görünen oysa yıkım gücü olan düşlerim ve düşüncelerim var..!Her şeyim varda bir tek senin "rüyan" yok hayatımda..!Şimdi gerçekle – rüyanın tam ortasındayım..!‘' HAYAT DENEN KAVGANIN HEM EN MASUMUYUM,HEM DE EN ÇOK VURULANI..!Anlatamıyorum yine ANALARI