Tragedya yazarı olan ve trajik unsurun ortaya çıkması için en elverişli zemin olarak bireyin var olma çabasını iktidar mücadelesi şeklinde kurgulayan Turan Oflazoğlu'nun en önemli cephesi sloganik söylemelerden uzak durmak suretiyle sanattan taviz vermeden millî benliği yüceltme çabası olarak kendini gösterir. Yazar, millî benliğin yaratıcısı olarak toplumların geçmişlerini dolayısıyla tecrübelerini gördüğünden olsa gerek oyunlarının önemli bir kısmının konusunu Türk tarihinden almıştır. O, konusunu tarihte

Namık Ekrem; matbuatta Âyanzade veya Birecikli Namık Ekrem ismiyle tanınmış, eserleri kütüphanelerin tozlu raflarında kalmış, şiir ve yazıları dergi ve gazetelerin soluk sayfalarında unutulmuş, devrinde pek çok aydın gibi memleket meselelerine kafa yormuş bir Türk aydınıdır. O, bir sınıflamaya tâbi tutulacak olursa şiir ve yazılarıyla edebiyat dünyasının önde gelen şahsiyetleri arasında zikredilmez; ama faaliyetleri incelendiğinde onun dikkate alınması gerektiği söylenebilir. "Zevâhir-i Pejmürde" adlı eser