Bu kitabın konusu da yazılış süreci de ilginçtir. Alevi toplumunda Serçeşme'de yaşanan Babagan Bektaşilerle Çelebilerin arasındaki ayrılık önemlidir. Bu ayrılığı duyup öğrendiğim zamandan beri düşünür babamla konuşurduk. Babamla muhabbetlerimizden beri aklımda olan bu konuyu yazacak kadar araştırmıştım, toplantılarda anlatıyordum. İşte bu süreçte 2015 yılında merdivenden kayıp düştükten sonra, boynumda bir ağrı oluştu. Bunun için doktora gittim. Bizim Haydar Çağlar özel bir hastanede sorumlu müdür konum

Şöyle diyor Şirazlı Baba Kuhi: "Çarşıda, manastırda yalnız Allah'ı gördüm. Düzde, dağda yalnız Allah'ı gördüm. O'nu gördüm mihnetle hep yanımda Sevinçte, kederde yalnız Allah'ı gördüm. Namazda, oruçta, zikirde, senâ ve temâşâda Peygamberin dilinde yalnız Allah'ı gördüm. Ne ruh, ne beden, ne araz, ne cevher, Ne keyfiyet, ne sebep, yalnız Allah'ı gördüm. Gözlerimi açtım; beni kuşatan yüzünün nuru ile Gözün gördüğü her şeyde yalnız Allah'ı gördüm. Bir mum gibi eridim ateşinde, Parlayan alevlerde yalnız Allah'ı

Kitapta babamla batinilik üzerine konuşmalarımızı anlatırken bir yerde şöyle diyorum: Bu yöntemi tutmuştum. Babamın dedikleri aklımdan hiç çıkmadı, sanki kulağıma küpe oldu. Essahtan da ben büyüyüp bilgilerim geliştikçe, o eski bildiklerimi farklı görüp farklı değerlendiriyordum. Sanırım hayatım boyunca, bu yönteme bağlı kaldım. Fakat bu beni görünüşte istikrarsız gibi gösteriyordu ama ben kendi içimde istikrarlıydım, çünkü bilgilerim değiştikçe, her şeye bakışım da değişiyordu. Mesela devrimci olup, Sosya