Dedim ki, “1955’de ben ilkokul birinci sınıftaydım Beşiri’de! Görmüştüm o sırada senin yöreni de! O zaman bile güzeldi!” “Sen bir de şimdi gör hocam!” dedi! Evet, dedim içimden memleketimizin her yeri güzeldir, dirlik olursa... Bu güzelliği, bu dirliği bozan da ilkelliktir. O ilkellik gizli: Dincilikte gizli! Irkçılıkta gizli! Tahsilde bile gizli! Dış mihraklar karıştırabilirler mi ilkel olmayan ülkeleri?

"Kömür, hadi oğlum git on dakika dolaş ve gel," dediklerinde... Kömür gider ve tam on dakika sonra gelirdi... 15 dakika mı, dediler? On beş dakika sonra gelirdi! O beyazın ortasındaki sarı-siyah gözlerini görseniz okşayıp sevmemeniz mümkün değildi... Ben artık ülkeye demir atmış çirkinliklerle değil... Kömür gibi güzelliklerle ilgileneceğim... Hadi Kömür, Şöyle bir dolaşıp seyran edelim... Kur zihnindeki saat ayarını... Öyle bir kur ki Çabuk bitmesin... Güzel şeyler görmek istiyorum... Mutlu insanlar, güzel

Bu kadar hırsızı Bu kadar arsızı Bu kadar çıkarcıyı nasıl ürettik bilmiyorum. Yoksa türettik mi onu da bilmiyorum! Umudumuz gençlerimizde. Atatürk'ün gösterdiği medeniyet yolunda... Bizler boşuna çabalıyor olamayız... Ektiğimiz güzel çiçeklerin buram buram kokarak açacaklarından hiç şüphem yok! Bu çarpık düzenin üzerimizdeki bu ölü toprağının savrulmamasına imkân yok! Her ülkenin tarihinde Fetret Devri, Lale Devri gibi makus dönemler olur ve geçer...

İşte o kuyudaki su... Ki içinde beyaz küçük kurtçuklar olurdu zaman zaman, şebeke suyundan önce tülbentten süzülerek kurtçuklarından temizlenip içilirdi. Türlü türlü şeyler düşerdi kuyuya... Bazen o kadar çok şey birikirdi ki kuyuda... Kova dalamazdı suyun derinine! İşte öyle zamanlarda Kuyucu Memiş koşardı yardıma... Beline bir halat bağlanırdı Memiş'in ve kuyunun iki yandaki taşlara tutunarak kuyuya inerdi Kuyucu Memiş... İndikçe soğurdu ve kararırdı kuyu... İpi iki kere çektiğinde Memiş, doldurduğu to

HEY! Pis dünya, pislik dünya. Laçka dünya. Eşref-i mahlukat yıkmış harap etmiş her yerini. Şimdi yenisini arıyor; yakıp yıkmaya harap etmeye... Eşref-i mahlukat esir almış bütün dünyayı... Çevreye Birbirine Hatta yaradanına saygısız Yalancı Sahtekâr Kaypak Rantçı Rüşvetçi Liyakatsiz, haksız ve güçlü... Yaratıkların en şereflisi... "Eşref-i mahlukat"mış! Kim uydurduysa? Eşref-i mahlukat? Hadi oradan hadi! Çığlık çığlığa haykırıyorum: Bu böyle gitmemeli... Eşref-i mahlukat, dünyaya bakarak,

Düştüm Uzun İnce Bir Yola İNCEDEN GÜNCEYE diyerek çıktım yola, GİDERKEN geldi daha sonra Ama Cümle yarım kalır gibi olunca O da kurtarmadı... Yazdım DÜŞTÜM UZUN İNCE BİR YOLA'yı! Elinizdeki kitabı yani... Koyun bakın üçünü yan yana, Ama kalmayın sadece bakmak Ya da rafa koymakla. Okuyun... Okuyun da benim penceremden bakın Ülkemde olanlara... İşiniz çok... çok işimiz... Bir şey yapmazsak, Gidecek bir anda elden ülkemiz... Cumhuriyetimiz... Devletimiz... Rejimimiz... Her şeyimiz! Giderken, İnceden Güncey

Giderken Atatürk Cumhuriyetimizin her noktasına düşman olan zihniyete Ve de arkasındaki, Dost sanılan ABD'ye, AB'ye isyan ediyorum! Ama malzemem, kaynağım: Hacettepe'de yaşadıklarım! Ve bu isyanımı üç kitapta dile getirdim. İlki İNCEDEN GÜNCEYE İdi! Aslında ikinci kitap olacaktı... Küçümsemeyin; çok satanlara girdi! Şimdi bu da ikinci kitabım işte: GİDERKEN! Bu kitap da aslında birinci kitap olacaktı. Memleketimin havasından mı suyundan mı bilinmez... Hukuki nedenlerle gecikti; Benim hakaret saymadığım h

Yazın işte! Sanki siz yazmışsınız gibi! Koyun arka kapağın üst köşesine bir de küçük resmimi... Onu da siz bulun internetten falan! Deyin ki: Doğmuş ta 1947'nin ortalarında. Bildi bileli okumuş, okumuş, okumuş... Hep kendisinden beklenmedik işler becermiş! 63 yaşından sonra yazıcılığa başlamış... Küçük küçük yüzlerce sayfa, küçücük makaleler yazmış; eğlencelik! Her gün bir makale okunsa, ki bir makale en fazla beş dakika! Bir yılda üç yüz altmış beş gün varsa, ilk kitap sekiz yüz sayfaysa, lütfen her m