Bir bayram sabahı eski bir dostun içine bak demesiyle başladı her şey. Daldır dedi elini içine, deş kuytunu köşeni, kenarında köşende ne varsa dök kağıda. Dök ki dökülesin. Çünkü akacak şiir dimağda durmaz. Durmamalı. Paylaşılmalı. Ve işte bu kitap, içinde birikeni sonradan görmenin hediyesi.

Hani insanın dilinin ucundadır da diyemez ya denk geldiğinde, Dedim ki kendi kendime ; " dilinin ucunda kalacağına parmağının ucundan klavyeye düşsün, oradan da kitaba dönüşüp başka dillere" Bu kitap bu yolculuğun bence keyifli bir sonucu. Kıyınıza, aklınıza yanaşan bol gülücüklü bir gemi gibi. Bundan sonrası sizin. Belki biri veya birkaçı da sizin dilinizin ucunu süsler. ? Güle güle okuyun " İyi eğlenceler. Ama öyle ha deyince gülmek olmaz. Hahahaha diyeceksiniz:)