Türk dili, bir mesele olarak Tanzimat'tan sonra Türk aydınının gündemine girmiş, halkın kullandığı dilin tarihi, yapısı, kullanılma biçimi gibi konular farklı yaklaşımlarla tartışılmıştır. Tesis edilmeye çalışılan 'yeni edebiyatın' hammaddesi olan dilin de 'yeni' olacağı/olması gerektiği tezi çokça taraftar bulmasına rağmen bu 'yeniliğin' hangi çerçevede teşekkül edeceği/ettirilmesi gerektiği konusunda ortak bir tavır geliştirilmemiştir. 1860'lardan itibaren edebiyata yön verici metinleri kaleme alan şairle

Dil ve Edebiyatımız 1. Dünya Savaşı'nın en karanlık günlerinde hayat bulur (1917). İçine doğduğu savaş şartları nedeniyle midir, yoksa Cemil Meriç'in dediği gibi yazarının geri kalmış bir ülkede yaşamanın belirlediği kaderle silinip gitmesinden midir bilinmez, hiçbir yankı uyandırmaz. Oysa kitap dil, edebiyat, estetik, dil bilimi alanlarında tarihimizde ilk kez ve büyük bir vukufla sergilenen görmezden gelinemez, üzerinde mutlaka durulması, tartışılması gereken düşünceler, değerlendirmeler içeriyordu. Yaza