"Öteki"yi anlamaya ne kadar uzaksa insan, dünyanın renklerine, kültürlerine, dilleri ve inançlarına o kadar uzak kalır. Zaten "öteki" hep uzak değil midir? Kapı komşumuz bile olsa; aynı sokakta, aynı mahallede büyümüş de olsak uzak durulması gereken. Sevgiye, sarılmaya, duygularını doya doya yaşamaya uzak toplumlarda hep bir iletişim problemi vardır. Anlayışsızlık ve şiddet vardır. Erkek egemen bakış açısı, kadın cinayetleri, zorunlu göç, sürgün ve yoksulluk vardır. "Öteki"lerin izini sürdüğü öyküleriyle Er

"Hazırlık sınıfındayım. Siyah beyaz televizyondan "Netekim" amcayı izliyorum. İdamları, vatan, millet adına askerin yaptıklarını, darbe öncesi kan gölüne dönen ülkeyi anlatıyor. Sevecen geliyor cümleleri, bir masal kahramanı gibi bu adam bu yaşlarımda. Büyüklere masallarla büyüyorum bu yaşlarda. Tonton yüzlü amcanın "İcraatın İçinden"ini izlerken Adile Naşit'in anlattıkları zihnimde canlanıyor. Televizyon ekranında paşaları, tonton amcaları izlemekten bıkkınlık yaşayan babamla annem daha az açıyor televizyo

Söz üzerine düşünmelerin, değinmelerin ve anlatılanların kitabı... Bir kitabın oluşma, ortaya çıkma sureci hele de ilk kitap olması söz konusuysa kuşkusuz sancılı bir serüveni de beraberinde getiriyor. Hele ki, Söz üzerine düşünmelerin, değinmelerin ve anlatıların toplamından oluşan bir kitabı hangi niyetle kaleme aldığını bilmek, baştan başa bir yazmak sorumluluğuyla başlıyor. Bu kitap, birçok sorunun yanıtını da içinde taşıyor bu anlamda. Yazmanın bu topraklarda tarihsel ve toplumsal seyrinden, bugüne