Atavi Hazretleri vaizin bu son sözleri üzerine birden şimşek gibi yerinden doğrulup ayağa kalktı. Göz açıp kapayıncaya kadar vaaz kürsüsünün önüne gelip bir doksanı aşkın boyuyla ve heybetli haliyle Osman Hocayı cüppesinin yaka kısmından iki eliyle kavrayıp sımsıkı tutarak yerinden kaldırıp kürsünün üç dört metre önüne savurdu. Tok ama celalli halinden ötürü ve nefes nefese bu yüzden de biraz boğuk bir sesle: "-İmam Ali hiçbir zaman imametten kaçmamıştır, kaçmayı dahi düşünmemiştir. Bu hikâye de diğer benze