dost kendimi bildim bileli çevremde kimse olmadı. babam sürekli çalışıyordu, adamla şu yaşıma kadar ettiğimiz toplam kelime sayısı onbini geçmez. kardeş, kuzen vs... olmadı. bir dayım vardı, onu da senede gördüğüm 1 haftaydı; yirmisinden sonra onu da görmedim. sık sık şehir değiştirdiğimiz için kalıcı arkadaşlıklar edinemedim. kısacası yalnız bir çocukluk ve gençlik geçirdim. bu nedenle her işimi kendim görmeye, her eksiğimi kendim kapatmaya çalıştım. bazılarının "ata, sen de her şeyi biliyorsun; bir şeyi d