Toplumun diğergam olmaya ne kadar da ihtiyacı olduğunu, birlikte zorların kolaylaştığını bir kez daha gözler önüne seriyor Yunus Koşar, Gara Bilal ile. Örnek hayatlar ne kadar çok olursa; örnek alanlar da o kadar çok olacaktır. Bu yol uzun ve meşakkatli. Koşar adım yaşıyor insanlar. Hayat bir çölde seyahat. Bu seyahatte dinlenecek vahalar bulmak gerek. Çevreye bakışı büyük fotoğrafı görenler hengamenin dışına çıkabilecekler. Okumak gibi bir vaha keşfedebilenler Gara Bilal’le de mutlaka tanışmalı. Bir nef

Şimdiye kadar her şair ya da şiir okuyan her kişi bir şeyler söyledi şiirin tanımı hakkında.Duygu fırtınasına kendini kaptıran niceleri,yüreğinin sıkıntısını kelimeleri göz yaşı yaparak kağıda döktü,yılların sayfalarına yazdı;satır satır.Adını da şiir koydu Benim için şiir:Buz gibi bir havada,soğuktan donmuş toprak yollarda dans edengazellerin üstüne,sızlayan parmak uçlarınla bastığında çıkan melodi vardır ya,işte öyle bir şey... Kışın ayazında yüzünü okşayan ayaza bir nefes verirsin ya,havada anlamsız şeki

Penceresiz bakamadığımız dünyamızı kaybediyoruz. Yaşamımızdaki renkli ve parlak ışıklı kutucukların esiri olmuşuz. Nedense tadını alamıyoruz ne yediğimizin ne de içtiğimizin. Beton ormanında gökyüzünün mavisine hasret; toprağın kokusunu alamadan, çimenlere dokunamadan, mevsimlere görünemeden yaşıyoruz. Bu halimizden de memnunuz sanki. Kışın soğuğunu, yazın sıcağını tatmadan ardı ardına akarken yıllar, biten ömrümüzün farkında değiliz. Çocukluğumuza tat, gençliğimize heyecan vermeden hastalıkların pençesine