Ve sen! ‘Bileklerini kesmek mesele değil, sen hiç umutlarını kestin mi?' diyen şair... Sen hiç bileklerin kesildiğinde kayıp giden umutlarını izledin mi? Kayıp giden hayallerinin asla gerçekleşmeyeceğini bilerek yaşamaya çalıştın mı? Aslında hayal bile kuramayacak kadar berbat bir hayatın varken yine de hayal kurmayı denedin mi? Kaybetmeyi göze alarak kaderinle savaşa girdin mi? Sen şair; bilmeden ahkâm kesmek iyi de... Gerçekten bileklerini, hayallerini, anılarını, umutlarını kesmek zor. Yazmakla yaş

Atıldığı kör kuyudan çıkmayı hiç beklemeyen bir kızdı o;Kalbi kırgın, ruhu hasta, bedeni yorgun küçük bir kız. Ve onu kurtarmaya yemin etmiş bir çocuktu karşısındaki;Kalbi inatçı, ruhu aşık, bedeni yaralı küçük bir çocuk. Hani bir ata sözü var ya, 'Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.' diye. Yatsıya az kalmıştı, farkında değildim.Farkında olmadığım bir diğer şeyse; yatsı vakti gelince ortaya çıkacak yalanların benimkilerle sınırlı kalmayacağıydı.

Merhaba. Yine ben. Sana bu yazacaklarımı hiçbir zaman söyleyemeyeceğim, ne yüzüne ne de mesajla. Sadece bir köşede ve kalbimde kalacak. Sessiz kalacağım, seninle konuştuğum o kısa zaman dilimini düşünüp mutlu olacağım. İçimdeki sorular hiç cevap bulamayacak. Hep ucu açık kalacak. Çünkü cevapları sadece sende ve benim cesaretim yok sana sormaya. Aylar sonra bir daha seni görmeyeceğim belki. Belki yine sessiz sedasız izleyeceğim seni, ama yine konuşmaya cesaretim olmayacak. Sessizce yanından geçeceğim.Bizim b

Her insanın pes ettiği bir dönem vardır hayatında. Tamam dersin, burası son durak, bitti artık. Savaşacak gücün kalmaz, bitsin istersin sen de. Ama sonra biri girer hayatına ansızın. Senin yerine savaşır zorluklarla, bitmesine asla izin vermez. Çekip alır son durak olduğunu düşündüğün yerden, en başa götürür seni; yeni, temiz bir sayfaya. İşte Levent, o karanlıktayken geldi ve umut ışığıyla aydınlattı onu. Asla pes etmedi, Duru'yu sevmekten hiç vazgeçmedi . Karanlıkta kalmaktan korkmayın, üzülmeyi