Hepimiz yara alıyoruz, yoruluyoruz, çocukluğumuzu ve geçmişimizi özlemle anıyoruz, fakat kalbimizi az da olsa ısıtan mutluluk kırıntılarının peşinden koşmaktan vazgeçmiyoruz. Küçük oyunlar peşinde koşanların ardından bakarken, çevremizde olup bitenleri sineye çekiyoruz. Yaşam enerjimizi kimi zaman yavrumuzdan, kimi zaman ailemizden, kimi zamansa sevdiğimizden alıyoruz. Peki ya hangimiz içtenlikle bunları anlatabiliyoruz? Zeliş bir oyunbozan. Küçük bir yaramaz kız gibi herkese sataşıp, toplumsal sorunları