Ben, Yunus!... Siz beni hep, hırçın avaz Yusef diye bildiniz... Bir keskin bıçak ki, kelamıyla yüreğinize saplanan; yetmedi, satırlara ses verip daha da acıtan... Ben, Yunus!... Siz beni hep, bilmem hangi memleketin Yusef'i diye bildiniz... Coğrafyanızda, hem ruhlarınızda , bir garip mültecidir; hoş gelip de sefa getiren... Ben, Yunus!... Siz beni hep, kadim aşkların en ateşlisi Yusuf'un; zamanınızda beden bulmuş hali Yusef diye bildiniz... Uğruna yüzler yırtılan, harlı ela gözleriyle yakıp kavuran... Be

Kuşatılmış bir şehir gibiyim Dört yanım mahpus.. Yüreğim doğunun kar alacası Tipiler bozgun.. Parmaklarımda demirden güller Yüreğim diken diken gün sayar.. Sırtım nemli duvarlarda beklerim. Bir şehir tadı var ağzımda neyleyim, Ah palandöken !!! Ellerim semada, en zemheride beklerim..