Bahçeye çıktığımda bütün hizmetçileri başımdan kov¬muştum, yalnızlığımla konuşacakken bahçedeki gülleri gör¬düm, bahçıvanı oradan uzaklaştırıp en yalnız gülün yanına gittim ve sohbet ettim onunla ben konuştum o dinledi. ?Biliyor musun yalnız gül, Benim doğduğum yerlere her gün yağmur yağardı. Ve orada hiç arkadaşım olmadı. Sonra babamın emriyle ortası duvarlarla ikiye bölünmüş bir ülkeye taşındık." Yalnız gülden çıt çıkmıyordu. Beni dinliyor olmalı diye¬rek devam ettim konuşmaya. ?Burada da hiç arkadaşım

Bu kitap ne eski bir hikâye Ne çok tutacağına inanılan bir roman Ne de iyi bir şairin şiir kitabı Bu kitap her gece Uyumadan önce kendimize fısıldadığımız En onulmaz anlarımızda yüreğimize sayıkladığımız Biraz sancılı hatıraları barındıran haznesinde Dışını hayatın kapsayan Ama en çok içerlediklerimizi Kimisini aşk hüzünlendirir Kimisini Anne Bir Nebi kimisini Bazısını son, hikâyet ve bidayetler. Yine de Güzel bir doğumdur, aydınlık çağrısıdır Bu kitap. Aşkın eli, nefesi değmiştir kader