"Evvel zaman içinde kalbur saman içinde..." diye başlayıp, sonu hep mutlu biten masalların üzerinden hayli zaman geçti. Dün komşunun küçük peri kızını dizimin dibine oturtup, masal anlatmaya yırtınırken daha iyi anladım bunu. Masal dediğin şey bir "uydurma" müessesi olduğundan, aklı çağın ardına takılıp giden bu yeni nesil pek yemiyor artık bu masalları. Zannımca bu ipe sapa gelmez masallarla bolca uyutulan, "Keloğlan'ın Tokmağı"nı okuyup evdeki merdaneyi kaptığın gibi mahalle çocuklarının kafasını yaran,