Madem aşk, insanın kendi kalbine yaptığı yolculuktur, düş önüme, yol göster bana. Kendi kalbime götür beni. Takıldığım her nokta nasıl aşılır göster bana. İyiliği göster, güzelliği göster. İnsan kendinden nasıl vazgeçer de bir başkasını düşünür her şeyden önce öğret bana. Ben yabancısıyım bu yolların, düşe kalka yürüdüğüm sana malum. Ellerim çok küçük, avuçlayamam bunca yükü sensiz. Omuz ver omuzlarıma, ışığım ol, bunca yandığım yetti, sen benim nârım değil nurum ol. Gözümün önüne körüm ben, âyan beyan a

Ve Aşk Ve aşk kör kuyulardan çıktığında dahi affetmektir kardeşleri... Züleyhavari parmaklara bıçak vurduran bir güzelliğin ardındaki, Hakiki Güzel "Ya Cemil" olan Allah'ı görebilmektir... İsmail olup kesmeyen bıçağa yanarken, İbrahim olup emre itaat etmektir en sevdiğini kurban etme pahasına... Aşk hasrettir, Hz. Hacer gibi bir çocukla Allah'a emanet yaşamaktır... Aşk güvendir, Hz. İbrahim gibi en sevdiklerini Allah'a ısmarlamaktır... Hayadır aşk, Hz. Âdem gibi tam kırk yıl semaya bakamadan utanarak yaşa