Çile İmtihan Evvel günler ömrüme koyu bir zaman düştü Ardından da zihnime sis düştü, duman düştü Düştüğümde gördüm, ömrüme ziyan düştü Sağıma, soluma, çileme bir garip üryan düştü Gafildim çile her yanıma bilmem ne zaman düştü Feryat ettim ufkuma dilimden "aman" düştü Düşündüm ki bir dirhem aklıma koca bir umman düştü Bazı günler gönlüme ferahlık mihman düştü Niceleri vardır ki gönlüne iman düştü Nicelerinin imanına hased ki yaman düştü Sanki açıldı perde! Koptu kıyamet! Eşya düştü, can düştü Pişmanlık içi

Dalgaların kayalara çarptığı gibi adeta olduğu yerde sağa sola çarparak, ait olduğu bedeninde hayatın hengamesinden yorularak, külli takatsiz kaldığını itiraf ettiği gibi külli acziyetini itiraf etti akıl. Peki bu neydi? Bir anda gelen aklın şöhretini yerlere seren; aşk... Kardeş olmamız için tek bir şey var, insanlık. Onu da ağır yaraladık.