"Yarım kalan bir hikâyeye sahip her şeyin yoğun bir manası vardır. Belki o yüzden hayalleri, umutları yarım kalan herkes seviyor bu vosvosları. Onlara kendileri gibi biri olduğu için yakın geliyordur bu tosbağalar. Belki o yüzden, yani yüreğine denk, ruhuna uygun bir şey buldukları için her vosvos sahibi araçlarının içini dünyanın en güzel yeri olarak görüyordur. O kimine sıcak bir kucak, kimine huzur dolu bir yuva, kimine göre de güvenli bir sığınaktır çünkü."

İlk kitabı "Tuval" ile söze başlayan Fadi Kılıçzade, yeni eseri ile okurunu sözün başladığı ve bittiği yerlere derin bir yolculuğa çıkarıyor. "Sözler... Sözler... Ah sözler... Kimi çağlayan gibi olmasına rağmen bir damlasında dahi ıslanamadığımız kimi bir yangın gibi olmasına rağmen bir parça bezimizi ateşine yakamadığımız sözler... Boşa akan bir ırmak gibi akıp boşa yanan bir ateş gibi sönüp gidiyorlar..."

Duyguların rengi olur mu? Mesela acı ne renk... Hüzün hangi rengin bir tonu veya mutluluk... Biz duyguların rengini bilmesek de her duygu, gönül tuvalimize kendi rengini bırakıp gidiyor. Biz farkında olmadan...