İnsan kalbindeki en büyük kabiliyet, sevmekti. Ondandır ki yaratılan her bir detay insana seslenirdi. Tüm güzellikler insan ruhunda açmayı beklerdi. Ve insan kendini bulmaya başladıkça, bir çiçek filizlenirdi ruhunda. Sonsuzluk çiçeği... Şu hayatta, Ruhunda açan sonsuzluk çiçeğini fark et mesela Onu insanlığınla sula, sevgisiz bırakma asla Sonsuz güzellik içinde gizli, kalbini arala Tüm bu kavramlar, sana seni fısıldıyor, anla. Ve anımsa Sevgiye, Hakk'a ve huzura varmanın yolu SENSİN DAİMA...

Aşka, hayallere ve mucizelere inanıyorsanız eğer, kitabı kalbinize doğru tutun ve sadece onu düşünün... Önüne geçilemez hisler ve duygular Kamer'i asıl dünyasına sürüklerken, yanına aldığı şey birkaç parça anı, boş bir kafes ve ailesine karşı duyduğu derin bir özlem olmuştu. Herkesten sır gibi sakladığı hastalığı ile yolculuğuna devam ederken, ruhundaki tuhaf heyecana anlam verememişti. İngiltere'den İstanbul'a, Doktor John'un reçetesinden Hayal'e, Hayal'den kafese, Kafesten umuda... Hayal kafeste mi?