Bir insan gövdesi kaç insanın aklından, kalbinden ve hayatından kurulmuştur? Bir, iki'den çok mudur, büyük müdür; çokluk ve büyüklük göreceli kavramlar mıdır ya da parçalanmış bir yapı içerisindeki bütünlük kendini en çok hangi noktalarda duyurur? Dil, parçalanmanın ya da bir bütüne varmanın ifadesini nereye kadar sağlayabilir? Nereden sonrasında 'üçüncü' girer devreye ve diğer iki kişinin hayatına dışarıdan bakma, ona dokunma cesaretini ne zaman gösterebilir? Bu soruların yanıtlarına dair bir 'keşif' roma