Sevdiğim artık dayanamıyorum sensizliğe. Seni dileyen dudaklarım suskun. Gözlerimi kapıyorum usulca. Nerem acıyor bilemiyorum. Acına dayanabilmek ne mümkün yokluğunda. Kimse bilmiyor hâlimi, kimse görmüyor. En çokta sen bilmiyorsun ya işte bu kanatıyor bende açtığın yarayı. Nereye dönsem hayalin çarpıyor duvarlara. Gecelerimi aydınlatıyor gözlerin. Bendeki sen o kadar büyük ki içimde, offf diyesim geliyor. Koca bir off dedikçe yüreğimdeki yaranın kabukları tekrar tekrar soyuluyor. Dokunsam öleceğim sanki. D

Önceden kalbimin yerini sorduklarında, "Şurada bir yerde." deyip nabzımı yoklardım. Şimdiyse, "Göster yüreğin nerede?" deseler, nokta atışıyla elimi götürürüm seni beslediğim sol kaburgamın altına. Nasıl sızlıyor sevdiğim, bir bilsen! Acı desen değil... Bir bıçak hissettiğim... Ne güzelmiş aşk, ne güzelmiş sevmek...