Ozan'ın sessizliği ise hem çorbacı için, hem köylülerin çoğu için suçlamaların kabûlü gibiydi. Hem "Sükût ikrârdandır" dememişler mi? Koca Ozan, önce boynuna dayanan kılıcı indirdi, sonra da boynunda hafifçe akan kanı sildi ve köylülere dönüp, konuşmaya başladı. "İçeride iki yiğit yatıyor. Şafak vaktinden beri dövüşen iki yiğit. Ne için dövüştüklerini bilmiyorum. Allah'ın izniyle, iyileştiklerinde sorarız. Lâkin birbirlerine ölesiye, öldüresiye saldıran iki yiğit, bunlar... Şu bağlamam şâhiddir ki, ömrüm

"Hünkarım, milleti düşünüyorum. Biz Türkler, ümmetin sahibiyiz. Bütün Müslüman ülkeleri biz yönetiyoruz.Sayısız devletimiz var. Batıda, Tebriz'de Kızılbasların şahlığı var. Başlarındaki kişi, İsmail adında biri.Şaybak'ın amansız düşmanı. Sonra onunda batısında İstanbul'da Rum padişahı var. Başlarında da Selim adlı biri var. Onlar da İsmail'in amansız düşmanı Sonra güneyde, Mısır'da Memlükler var. Onlar da Rum padişahını çekemiyor. Kıpçak bozkırında ise hanlıklardan geçilmiyor. Kırım, Kazan, Kasım, Astrahan